υπνωτήριος

-ον, Μ

υπνωτικός, αυτός που φέρνει ύπνο («ὑπνωτήρια φάρμακα», Ιωάνν. Κλίμ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπνῶ, -όω + κατάλ. -τήριος (πρβλ. στρεβλω-τήριος)].